there is light at the end of the tunnel. and it's coming from a train. it just hit me: i am my religion.

Tuesday, February 24, 2009

opinyon sa eksena sa cembo

ganito yun, dati pa man ay hindi ako galit sa mga ganyang tao. wala din naman akong pakialam sa kanila. hindi rin naman ako madamot, at hindi ako nanglalait. malamang dahil hindi ako nakikipagkaibigan sa mga ganyang klase ng tao, hindi kasi ako binigyan ng pagkakataon para makihalubilo sa ganun. marunong akong tumulong at marunong akong gumalang. marunong akong dumistansya at marunong akong mamili ng kakausapin at kakaibiganin.
hindi sila ang klase ng taong kakausapin ko.
problema lang kapag inaakala nila na pwede nila akong kausapin kagaya ng mga kapitbahay nila, na kagaya nila, ay wala ring modo, sa paraan na hindi kaaya-aya saan mang anggulo mo tingnan.

kakausapin ko na sila. papatulan ko na yang mga hinayupak na yan.
mga pakialamero rin kasi yang mga yan at papansin. palibhasa, wala silang alam gawin kundi igalaw ang mga bibig nila ayon sa indayog ng mga bayag at suso nila.

No comments: